شفاعت امّت، آرزوي پيامبر (صلوات الله علیه و آله)
وقتي كه پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) از طرف خدا مأمور شد كه دعوت خود را علني نمايد، به بالاي كوه مروه رفت و مردم را اينگونه مورد خطاب قرار دادند:
«قُولُوا لا اِلهَ إِلّا اللهُ تُفْلِحُوا»؛
بگوييد معبودی جز خداوند نيست تا رستگار شويد.
ابولهب به سوي پيامبر (صلی الله علیه و آله) سنگ پرتاب كرد و پيامبر را زخمي نمود، درحالي كه فرياد ميزد: «اي مردم از او پيروي نكنيد؛ او دروغگوست».
به دنبال اين اقدام ابولهب، قريشيان آزار بسياري به پيامبر رسانده و بارها به حضرت صدمه زدند، تا اينكه ملكي بر پيامبر نازل شد و عرض كرد: «يا رسول الله (صلی الله علیه و آله) من ملك موّكل كوهها هستم، خداوند مرا فرستاده تا به تلافي آزاري كه مردم قريش به تو رساندهاند، دو كوه اخشب را بر سر ايشان خراب كنم».
پيامبر فرمود:
«لا إِنَّ قَوْمِي لا يَعْلَمُونَ»؛
نه! قوم من جاهلاند و نميدانند.
آري، پيامبر عظيمالشّأن اسلام نسبت به امّت خويش بسيار مهربان و صبور بود. در قرآن مجيد آمده است:
«أَلَمْ نَشْرَحْ لَكْ صَدْرَكَ»؛
آيا ما به تو شرح صدر نداديم (تا بتواني مردم را تحمّل كني)؟
هنگام ارتحال رسول اكرم(صلی الله علیه و آله) حضرت جبرئيل (علیه السلام) نازل شد و گفت: «اي رسول خدا! همه چيز براي مهماني آماده است. پيامبران و ملائكه به استقبال آمدهاند؛ آيا آمادهايد؟» فرمود: «نه. امّتم چه ميشوند؟» پاسخ آمد:
«وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضي»؛
پروردگار تو، به قدري به تو اعطا خواهد نمود كه راضي شوي.
يعني باب شفاعت براي تو مفتوح است و اينگونه است كه آرزوي پيامبر(صلی الله علیه و آله) در مورد شفاعت امّت با وعدة الهي محقّق ميگردد.
منبع : حدیث دل سپردن، ص129، آقاتهرانی
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: درباره محمد(ص) ، داستان ، ،